Hepimiz bir telaş içindeyiz. Kimimiz iş derdinde, kimimiz aşk derdinde, kimimizse günü nasıl kurtaracağız diye uğraşıyoruz. Hayat içinde yuvarlanıp duruyoruz. Peki, bu kadar telaş içinde bir ay dedenin sizin için ne kadar önemi var? Hiç aklınızdan bile geçmediğine eminim. Ya bir çocuğun gözünde? Bütün saflığıyla, duruluğuyla bir çocuğun gözü…
O bazı geceler görünür. O bir dededir, o bir ışıktır o çok şeydir. O uyuması gerektiğini, yemesi gerektiğini, bağırmaması gerektiğini söyler. O görünmezse küsmüştür soldurur o minicik yüzü. Hangimiz sevildik onca çocuğun gözünde bu kadar?
Her gece yolumuzu kim bu kadar gözledi? Bu kadar çirkinliğin bu kadar yok olmuşluğun arasında ne kadar aydınlatabildiniz o küçücük bedenleri. Gecelerde bir ışık saçan bir dedenin aydınlığında buluşan çocuklarımız. Bir düşünün elle tutulamayan seslerini bile duyuramadıkları bir varlığı geceleri beklemenin verdiği hazzı.
Neden binlerce milyonlarca çocuğun gözünde bir ışık olamıyoruz. Kafanızı bazı gecelerde yukarı kaldırıp bir bakın ve düşünün. Belki bir ay dede olamazsınız, belki milyonlarca çocuğun sevgilisi olamazsınız. Ama bir çocuğa uzanan el, o ışık saçan dedenin kalbinden belki dünyayı aydınlatır.
Bir çocuk her şeydir, o çok şeydir. Masum kalpleri lütfen küstürmeyelim. Hepinizi ay dedenin ışığında bekliyorum.[right][center]