Kelebek hikayesi

Konu: Kelebek hikayesi Paz Eyl. 07, 2008 10:10 pm

Bir ağacın yaprakları arasında tırtıllar yaşardı, büyüyüp kelebek olmanın hayalini kurarlar, birbirlerine sevgi ile sokulurlar, kozalarını örerlerken çevrelerine ışık saçar, sevgiyle büyürlerdi. Birgün içlerinden birinin canı yandı , kozasını örmekte güçlük cekmeye başladı, diğerlerine sesledi…….Heyyyy yardım eden yok mu? Ses yoktu; diğer tırtıllar birbirleri ile oyunuyorlardı. Duymadılar! Bir daha seslendi, döndüler baktılar, onlar sevgilerdi, birlerdi ;şimdi gelirlerdi. Gelmediler! Bu sefer çığlık attı ,canı yanıyordu çünkü. İşte şimdi duymuşlardı; ona geleceklerdi saracaklardı sevgiyle.Geldiler. Neden bağırıyosun dediler önce, hakkın yok bağırmaya sevsen bağırmazdın, sevgisizsin sevgin nerede dediler; canın acıyosa acıyo.Şaşırdı! Beklemiyordu.Üzüldü

Köşesine çekildi, hep kötü kötü bakıyolardı diğerleri, ona, öyle ya yeni tırtıllar gelmişti, sevgi oyununu bozmaması gerekiyordu. Biraz bekledi sonra…….

usul usul yaklaştı.. canı hala acıyordu; bende oynayabilir miyim dedi? Ses etmediler, ne gel dediler ne de git; Sevgiye bişey olmuştu? Nereye gitmişti? Sordu tırtıl, canı artık iyice acıyordu. Beni artık sevmiyor musunuz? Seviyoruz ama sen artık bizden değilsin kozanın üzeride lekeler çizikler varr.? Bizden artık uzak durmalısın, dediler kardeşleri.

Kendi kabuğuna çekildi usulca, düşünceli ve üzgün. Bekledi bekledi, sonra yanına bir mavi kelebek geldi sonra bir tane daha. Üzülme sen; sen cirkin değilsin, sevgisiz de değilsin.Sadece kozanı kırıyor, dönüşüyorsun ondan bu acı dediler.

Anlamıştı. Bu dönüşmekti, içindeki sevgi ile kucakladı onları, diğer kardeşlerine baktı onlar hala oyun oynuyorlardı.Sevgiyle sardı hepsine anladı ki onlarda aynı yoldan geçecekti.

Şimdi dönüşümünü tamamlamalı ve kelebek olmalı idi.Acısını sevdi, Bilmenin verdiği güçle silkindi, kozası çatlamıştı.O artık bir Kelebekti.Kanatlarını açtı ve yeni yoluna doğru uçtu gitti.

Anonim

» Kelebek ile papatya